Aria
(F. Rizzolo - L. Frassetto - G. Baronio - E. Binello)
 
 
Questo brano lo trovi su:

Sort a fora
 

Ansetà spetanda 'l treno, a i heu mes ura da fè passè
ant la sala d'aspet... e i heu da tirè 'n pèt
       
Aui heu speransa ch'a sia 'd l'aria ma essi sichur è n'atra storia
quasi quasi lu fass... sì ma se peu' m'ampiniss
 
La pusissiun a l'è 'mpurtanta për nen spurchessi la mûdanda
se 't dosi nen l'ësfors... finiss ch'at caghi doss...
a capita da suens
        
           ARIA...RIA...RIA...mutu ben, mutu ben, speruma che sia
           ARIA...RIA...RIA...
        
Mudestamente sun in prufessur a fè sorti l'aria sensa rumur
ma se sun propi pien... a lu cuntrol pì nen
        
E quand a la fin as sent l'udur at hèi da essi 'n poch n'atur
per fè chërdi che... à falu cul là da drè

A vanta avei 'n poch ad passiensa se no a 's crea la turbulensa
a ven fora trop fort... ch'at ven-i fin-a smort... 
a 't guardu tûti da stort!
   
           ARIA...RIA...RIA am guardu stort... i heu falu fort!
           d'ARIA...RIA...RIA...

           ARIA...RIA...RIA... speruma ben... speruma ch'a sia
           d'ARIA...RIA...RIA...
    
Sì, è una gioia sublime, se tu raggiungere alfine puoi
questa liberazione che lascia nell' aria un alone, un sospetto
se vuoi e una muta domanda tra voi...
chissà se è stato lui... oppure no...

 
Home